Autor: Krzysztof Kleszcz
Publikacja w czasopiśmie ARTERIE nr 3/ (2) grudzień 2008
Ulubione zwierzę poetów? Że niby kot, o którym pisała Szymborska? Nic z tych rzeczy. Małe podpowiedzi: samotny lub żyjący w niewielkich stadach; używany jako zwierzę juczne w drodze na najwyższe szczyty; włochaty, potrafiący przetrzymać najsroższą zimę do minus 50, ważący ponad 500 kg.
JAK.
Podobnie jak metafora dopełniaczowa - o której pisałem w poprzednim numerze, PORÓWNANIE to znany zabieg poetycki. Konstrukcja prosta nawet dla autorów plastikowych hitów. Weźmy chociażby naszego ulubieńca mediów i jego piosenkę Jak Anioła Głos.
Albo ambitnego Fisza, który w piosence „Nie bo nie” z porównań zrobił metodę twórczą.
JAK to pożyteczne zwierzę, dźwiga frazę – odwala najcięższą robotę.
JAKI są ulubione także przez autorów łódzkiej antologii. Policzyłem dokładnie: Kawczyńska - 23, Owczarek - 20, Miniak -17, Gawin - 13, Murowaniecki - 12, Fruzińska - 10, Gajda- 8, Kleszcz - 7, Mosiewicz - 7, Ciok - 6, Nowicka - 5.
Popatrzmy na te sztuczki poetyckie i pomyślmy o JAKACH trochę inaczej - jakby zwierzę otrzymywało indiańskie imię. I doceńmy wysiłek hodowców.
Jak Piekło(byczek swawolny),
Jak Złomowane Łożysko Ciężarówki (spadł chłopak),
Jak Olbrzymie Slajdy (wizjoner?),
Jak Ojciec (głowa rodziny),
Jak Leitmotiv (byczek jąkała),
Jak Dobre Wieści (posłaniec)
Jak Śnieg (pewnie albinos)
Jak Król Frygii (na wygnaniu w Tybecie),
Byle Jak (nieudany egzemplarz),
Jak Fundament (szeroki w barach),
Jak Chrust (cienki w barach),
Jak Najedzony Kot (przeżuwacz pijący mleko),
Jak Rybi Pęcherz (kuriozum),
Jak Porzucone Wiosło (cóż, nic nie poradzę),
Jak Wytrwały Morski Ślimak (wlazł w muszlę i tak mu zostało),
Jak Sanki ( lubi zjeżdżać z Everestu),
Jak Przewrócony Okręt (wypadki zdarzają się wszędzie),
Jak Szlachta (dobrze urodzony).
Przedstawiam dalsze jaki ze stada:
Jak Wysycha Na Słońcu, Jak Gilotyna, Jak Konik Morski, Jak Nartnik, Jak W Twojej Letniej Sukience, Jak Zawsze Leciał Na Duże Kobiety, Jak Żyła, Jak Akwariowe Rybki, Jak Wodospad, Jak Dziewczynka, Jak Rozgotowany Łubin, Jak Zwinka, Jak Bengalski Tygrys, Jak Ryba, Jak Sutek, Jak Krowa, Jak Koń, Jak Budda, Jak Nefryt, Jak Miłość, Jak Nóż W Czerwień Rany, Jak Rozpiera Mnie, Jak Kornik, Jak Sieć Na Suma, Jak Łuski Z Pepeszy, Jak Haczyk, Jak Łasica, Jak Kot, Jak Schody, Jak Tykają Kości, Jak Garść Wiśni, Jak Paprotka, Jak Zgoda Na Śmierć, Jak Człowiek, Jak Potok, Jak Miętowe Cukierki, Jak Na Stryczku, Jak Dopełniacz, Jak Wołacz, Jak Mocna Herbata, Jak Czarna Taśma Sitcomu, Jak Złodziej Skulony.
Jeszcze kilka jaków z Wyżyny Łódzkiej z różnych hodowli: u Przemka Owczarka – Jak Grzywka, u Piotra Gajdy – Jak Grzebień Stegozaura, u Krzysztofa Kleszcza – Jak Koncepcja Zostawiona Do Przemyślenia, u Moniki Mosiewicz - Jak Rzęzi Na Zaciągniętych Hamulcach, u Michała Murowanieckiego – Jak Zakochane Usta i u Roberta Miniaka - Jak Szmata Po Nafcie.
Sięgam po różne tomiki, zobaczmy, co tam się pasie.
U Jacka Dehnela oczywiście JAK jest dystyngowany - Jak Zimny Cień Krawca I Nożyc, u Jerzego Jarniewicza - Jak W Rybackiej Sieci, u Krzysztofa Bąka - Jak Dziecko, Które Gubi Puzzle, u Tadeusza Dąbrowskiego - Jak Żaróweczki Na Przeciwległych Biegunach Joja, u Marcina Świetlickiego - Jak Histeryczna Matka, u Kuby Przybyłowskiego - Jak Bobo, Leję Ze Strachu, u Dariusza Adamowskiego - Jak Umiem Się Wić, u Gila Gillinga - Jak Cholera, u Marcina Perkowskiego - Jak Dupa Węża, u Edwarda Pasewicza - Jak Masturbacja W Łazience, u Andrzeja Strąka - Jak Czarna Jest Nasza Rozpacz, u Radosława Kobierskiego - Jak Huba, Jemioła, u Adama Wiedemanna - Jak Strzała, Która Godzi W Serce Niekochanego, u Łukasza Jarosza Jak Włos W Ustach.
Ach wyobraźmy sobie te zwierzęta, a patrząc, patrzmy z czułością. One marzną, żują swoje suche trawy, gdzieś tam na wysokościach, śni im się biały wiersz jak niebo.
Publikacja w czasopiśmie ARTERIE nr 3/ (2) grudzień 2008
Ulubione zwierzę poetów? Że niby kot, o którym pisała Szymborska? Nic z tych rzeczy. Małe podpowiedzi: samotny lub żyjący w niewielkich stadach; używany jako zwierzę juczne w drodze na najwyższe szczyty; włochaty, potrafiący przetrzymać najsroższą zimę do minus 50, ważący ponad 500 kg.
JAK.
Podobnie jak metafora dopełniaczowa - o której pisałem w poprzednim numerze, PORÓWNANIE to znany zabieg poetycki. Konstrukcja prosta nawet dla autorów plastikowych hitów. Weźmy chociażby naszego ulubieńca mediów i jego piosenkę Jak Anioła Głos.
Albo ambitnego Fisza, który w piosence „Nie bo nie” z porównań zrobił metodę twórczą.
JAK to pożyteczne zwierzę, dźwiga frazę – odwala najcięższą robotę.
JAKI są ulubione także przez autorów łódzkiej antologii. Policzyłem dokładnie: Kawczyńska - 23, Owczarek - 20, Miniak -17, Gawin - 13, Murowaniecki - 12, Fruzińska - 10, Gajda- 8, Kleszcz - 7, Mosiewicz - 7, Ciok - 6, Nowicka - 5.
Popatrzmy na te sztuczki poetyckie i pomyślmy o JAKACH trochę inaczej - jakby zwierzę otrzymywało indiańskie imię. I doceńmy wysiłek hodowców.
Jak Piekło(byczek swawolny),
Jak Złomowane Łożysko Ciężarówki (spadł chłopak),
Jak Olbrzymie Slajdy (wizjoner?),
Jak Ojciec (głowa rodziny),
Jak Leitmotiv (byczek jąkała),
Jak Dobre Wieści (posłaniec)
Jak Śnieg (pewnie albinos)
Jak Król Frygii (na wygnaniu w Tybecie),
Byle Jak (nieudany egzemplarz),
Jak Fundament (szeroki w barach),
Jak Chrust (cienki w barach),
Jak Najedzony Kot (przeżuwacz pijący mleko),
Jak Rybi Pęcherz (kuriozum),
Jak Porzucone Wiosło (cóż, nic nie poradzę),
Jak Wytrwały Morski Ślimak (wlazł w muszlę i tak mu zostało),
Jak Sanki ( lubi zjeżdżać z Everestu),
Jak Przewrócony Okręt (wypadki zdarzają się wszędzie),
Jak Szlachta (dobrze urodzony).
Przedstawiam dalsze jaki ze stada:
Jak Wysycha Na Słońcu, Jak Gilotyna, Jak Konik Morski, Jak Nartnik, Jak W Twojej Letniej Sukience, Jak Zawsze Leciał Na Duże Kobiety, Jak Żyła, Jak Akwariowe Rybki, Jak Wodospad, Jak Dziewczynka, Jak Rozgotowany Łubin, Jak Zwinka, Jak Bengalski Tygrys, Jak Ryba, Jak Sutek, Jak Krowa, Jak Koń, Jak Budda, Jak Nefryt, Jak Miłość, Jak Nóż W Czerwień Rany, Jak Rozpiera Mnie, Jak Kornik, Jak Sieć Na Suma, Jak Łuski Z Pepeszy, Jak Haczyk, Jak Łasica, Jak Kot, Jak Schody, Jak Tykają Kości, Jak Garść Wiśni, Jak Paprotka, Jak Zgoda Na Śmierć, Jak Człowiek, Jak Potok, Jak Miętowe Cukierki, Jak Na Stryczku, Jak Dopełniacz, Jak Wołacz, Jak Mocna Herbata, Jak Czarna Taśma Sitcomu, Jak Złodziej Skulony.
Jeszcze kilka jaków z Wyżyny Łódzkiej z różnych hodowli: u Przemka Owczarka – Jak Grzywka, u Piotra Gajdy – Jak Grzebień Stegozaura, u Krzysztofa Kleszcza – Jak Koncepcja Zostawiona Do Przemyślenia, u Moniki Mosiewicz - Jak Rzęzi Na Zaciągniętych Hamulcach, u Michała Murowanieckiego – Jak Zakochane Usta i u Roberta Miniaka - Jak Szmata Po Nafcie.
Sięgam po różne tomiki, zobaczmy, co tam się pasie.
U Jacka Dehnela oczywiście JAK jest dystyngowany - Jak Zimny Cień Krawca I Nożyc, u Jerzego Jarniewicza - Jak W Rybackiej Sieci, u Krzysztofa Bąka - Jak Dziecko, Które Gubi Puzzle, u Tadeusza Dąbrowskiego - Jak Żaróweczki Na Przeciwległych Biegunach Joja, u Marcina Świetlickiego - Jak Histeryczna Matka, u Kuby Przybyłowskiego - Jak Bobo, Leję Ze Strachu, u Dariusza Adamowskiego - Jak Umiem Się Wić, u Gila Gillinga - Jak Cholera, u Marcina Perkowskiego - Jak Dupa Węża, u Edwarda Pasewicza - Jak Masturbacja W Łazience, u Andrzeja Strąka - Jak Czarna Jest Nasza Rozpacz, u Radosława Kobierskiego - Jak Huba, Jemioła, u Adama Wiedemanna - Jak Strzała, Która Godzi W Serce Niekochanego, u Łukasza Jarosza Jak Włos W Ustach.
Ach wyobraźmy sobie te zwierzęta, a patrząc, patrzmy z czułością. One marzną, żują swoje suche trawy, gdzieś tam na wysokościach, śni im się biały wiersz jak niebo.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz