KONCERT VOO VOO, O.K. TKACZ W TOMASZOWIE MAZOWIECKIM, 23.listopada 2012
Od jakiegoś czasu Voo Voo to stały repertuar w moim domu. Lubię odśpiewać wieczorem z synem refreny: "Nie spać / jeszcze nie czas", albo "Nieważne, że się gmatwa / Ma się udać i uda się." Najczęściej z płyt wybierałem ostatnio "Rapatapa-To-Ja" i "Samo Voo Voo". "Nową Płytę" zdążyłem już dobrze osłuchać, dlatego spokojnie na koncercie mogłem zaśpiewać do ucha mojej żony te kilka erotycznych fraz, które Wagiel napisał dla swojej "drugiej połowy".
Koncert był bardzo udany. Widowisko, które stworzyli: Waglewski - siwobrody mistrz, Pospieszalski - człowiek o płucach ze stali, oraz dwaj muzycy, usunięci nieco w cień: nowy perkusista Michał Bryndal i basista - Karim Martusewicz, było przedniej marki. Cieszę się, że Tomaszów "nie spał" i przybył gromadnie.
Najbardziej "rzucały na kolanka" wokalizy Mateusza Pospieszalskiego i to co wydawał z siebie jego saksofon. Hymn "Nim stanie się tak, jak gdyby nigdy nic nie było" był przedzielony genialnie natchnioną improwizacją. Dymy i światła przy "zazieleni się" - to coś, co będę pamiętał długo.
Nowy repertuar sprawdził się wyjątkowo, wszak: "to nie są jakieś bzdety, to nie są jakieś gluty" (cytat z piosenki "Inaczej nie umiem", która rozpoczęła koncert).
Uwielbiam te językowe "wagielizmy": mędzenia, kostropatości i czochrania.
Kilkakrotnie, a na pewno przy "Puszcza", "Ukłonach" czy "Samotności", i zawsze gdy za improwizacje wokalne brał się Mateusz, byłem w muzycznym niebie.
Po Fonetyce, Babu Królu, Julii Marcell i Lao Che, tym razem Voo Voo - dali Tomaszowowi porcję nadzwyczajnego piękna. Chwała organizatorom.
Mateusz Pospieszalski
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz