Nobel dla Tomasa Tranströmera

Szwedzki poeta Tomas Tranströmer otrzymał Literacką Nagrodę Nobla 2011r.

Tłumaczony w Polsce m.in. przez Romana Kaźmierskiego, Czesława Miłosza, Leonarda Neugera.

(k)

Tu kilka wierszy laureata: -> Link

Zobaczyć Piotrków i umrzeć

Koncertowo dziać się będzie w najbliższy weekend w Piotrkowie Trybunalskim. Najpierw z okazji sfinalizowania projektu Trakt Wielu Kultur na Rynku Trybunalskim wystąpi grupa Voo Voo. Plenerowy i darmowy koncert to część promocji przedsięwzięcia, które odmieniło centrum miasta. Voo Voo zagra o godzinie 18.00 (w razie niepogody koncert odbędzie się w Kościele Ewangelicko-Augsburskim przy ul. Rwańskiej, o dwa kroki od Rynku).

Weekend w Piotrkowie to także II edycja „Piotrkoff Art Festiwalu”, którego główną atrakcją są zespoły L.stadt i Pustki. Pełny program Festiwalu, obejmujący także wydarzenia filmowe i teatralne znajduje się pod linkiem: http://www.piotrkoff.pl/

(p)

Nike 2011 dla Mariana Pilota

15 finał Nagrody Literackiej Nike 2011 rozstrzygnięty! Tegorocznym laureatem nagrody został Marian Pilot za powieść „Pióropusz”.

Jury wybrało „Pióropusz” spośród siedmiu finalistów: Justyny Bargielskiej „Obsoletki” (Wydawnictwo Czarne), Ignacego Karpowicza „Balladyny i romanse” (Wydawnictwo Literackie), Mariana Pilota „Pióropusz” (Wydawnictwo Literackie), Wojciecha Nowickiego „Dno oka” (Wydawnictwo Czarne), Joanny Bator „Chmurdalia” (Wydawnictwo WAB), Sławomira Mrożka „Dziennik t. 1. 1962-1969” (Wydawnictwo Literackie), Andrzeja Stasiuka „Dziennik pisany później” (Wydawnictwo Czarne).

Nagrodę czytelników „Gazety Wyborczej” otrzymał Sławomir Mrożek.

* Marian Pilot (ur. 1936 r.) - polski pisarz współczesny, dziennikarz i scenarzysta filmowy. Ukończył Liceum Ogólnokształcące w Ostrzeszowie. Marian Pilot jest absolwentem wydziału dziennikarstwa na Uniwersytecie Warszawskim. Pracował w wielu redakcjach, takich jak w "Wiadomości Filmowe" (1958-1960) i "Na Przełaj" (1960-1967) jako kierownik działu kulturalnego. W latach 1967-1978 pełnił funkcję kierownika działu prozy "Tygodnika Kulturalnego". W 1987 roku otrzymał Złoty Krzyż Zasługi. W 1982 r. pracował w redakcji filmów fabularnych Telewizji Polskiej. Od 30 kwietnia 2009 roku honorowy obywatel miasta Ostrzeszów.

„Pióropusz” - historia powieści dotyczy powojennego dzieciństwa zadziornego bohatera pochodzącego z rodziny wiejskich „biedniaków” i złodziei. Niepiśmienny ojciec za eksces z nauczycielem oraz kradzież i zniszczenie tablicy szkolnej zostaje – jako wróg ludu – zamknięty do stalinowskiego więzienia. Chłopiec i jego matka dochodzą sprawiedliwości. Paradoksalnie, konieczność pisania podań w tej sprawie rodzi w bohaterze kult słowa pisanego. Symboliczny dar od ojca – kradzione pióro ze złotą stalówką – przesądza o jego dalszych losach.

„Jestem pisarzem dosyć leniwym. Wydaję książkę raz na dziesięć lat. I potem zostaję zapomniany. Z tego też względu notorycznie bywam w sytuacji debiutanta” – powiedział pisarz dziękując za przyznanie tegorocznej nagrody.

(p)

Konkurs Radia Łódź

Link do regulaminu: http://radiolodz.pl/docs/regulamin.pdf

(p)

Zwycięzcy piszą regulaminy, historie i kołysanki

Autor: Krzysztof Kleszcz

R.E.M. "Collapse Into Now", 2011

Rzeczy ostateczne działają na mnie silnie. Po informacji o końcu R.E.M. zacząłem się codziennie „zapadać w teraz”. I w tych nowych dźwiękach przypomniał mi się kawał życia: liceum, studia: Stipe z okładki czasopisma "Rock'n Roll" - w bejsbolówce założonej na bakier, słuchanie kasety "Out of Time" na magnetofonie do komputera "Atari"... (czy ktoś dziś uwierzy, że gry wczytywały się z magnetofonu? ), "Automatic For The People" z walkmana na ulicy Zachodniej, koło Rynku Bałuckiego... nawet wyświetliły mi się jakieś dziwne hasła wypisane na murach przez lokalnego psychopatę.

Dźwięków z "Out of Time" czy "Automatic..." można się doszukać łatwo..."Uberlin" ma coś z "Drive", "Oh My Heart" ma coś (mandolinę na pewno) z "Losing My Religion", "It Happened Today" odtwarza klimat "Me and Honey" z "Out of Time". Od razu mi się kojarzyły z podsumowaniem. I ta ręka Stipe, jakby mówił "Miło było".

W każdym razie jest to wyjątkowe pożegnanie. Przedostatni utwór: „Me, Marlon Brando, Marlon Brando and I” - pełen tęsknoty, melancholii. Czy można śpiewać delikatniej "Kołysz mnie, kołysz"? "Zwycięzcy piszą regulaminy, historie i kołysanki". Codziennie układaj swój sen. I ostatni utwór: „Blue”. Stipe wyrzuca z siebie słowa jak poeta-desperat. Zanurza się w smutek: blue blue blue blue... , a Patti mu odpowiada "Kopciuszku, chłopczyku zgubiłeś buta".

Płyta-podsumowanie. Takie 100% R.E.M. w R.E.M. W radio, jeszcze długo będą rządzić dwa single: "Uberlin" i "Oh My Heart". Pierwszy to piosenka o drodze do pracy. O tym, że nie jesteśmy sami - mijamy "tysiące-milionów marzycieli”. Zmieniamy wagony metra, ale lecimy na swojej gwieździe. Piosenka do porannego wstawania. "Hej, a teraz weź swoje tabletki, hej, zrób sobie śniadanko, a teraz przyliż włosy i idź do roboty". Ale takiego wstawania, żeby ciągle być po drugiej stronie powiek.

„Oh My Heart” na początku mnie rozśmieszyło. Wyobraziłem sobie muzyków trzymających się za serca w oczekiwaniu na EKG. Ale to nie jest piosenka do śmiechu. To o tym, że serce musi znieść tak wiele: zmianę rządu, huragany i powodzie. „Wróciłem do domu, połowy miasta nie było.”

Że radość z rymu w „It’s Happened Today” zbyt banalna? Że optymizm „Every Day Is Yours To Win” zbyt wydumany, że kalka “Karma Police” Radiohead? Że podpowiedzi Stipe’a: „Odwróć i przewiń! Skasuj i popraw!” zbyt proste? Że „Alligator_Aviator_Autopilot_Antimatter” ma głupi tekst? Ważne - gałki oczne się poruszają. Sen jest głęboki.

"Arterie" i Justyna Krawiec - 28.09.11. ŚFK - Łódź

Relacja na "Plastrze Łódzkim" pod linkiem: http://www.plasterlodzki.pl/literatura/wydarzenia/3798-kawiarnia-literacko-muzyczna-arterie-i-justyna-krawiec-foto

(p)

Rafał Gawin w ŁDK-u

10 października o godzinie 18.00 Łódzkim Domu Kultury odbędzie się spotkanie z łódzkim poetą Rafałem Gawinem, który zaprezentuje swoją debiutancką, dwujęzyczną książkę poetycką Wycieczki osobiste/Code of Change.

*Rafał Gawin - ur. 1984. Pisze, publikuje, redaguje, korektoruje, czasem krytykuje. Członek redakcji Kwartalnika Artystyczno-Literackiego "Arterie" i Serwisu Poezja-Polska. Wydał arkusz "Przymiarki" (Biuro Literackie, Wrocław 2009) i dwujęzyczną książkę poetycką "WYCIECZKI OSOBISTE / CODE OF CHANGE" (OFF_Press, Londyn 2011). Publikował w antologiach "Na grani" (SPP OŁ, POS, Łódź 2008), "Połów. Poetyckie debiuty 2010" (Biuro Literackie, Wrocław 2010) i "Anthologia#2" (Off_Press, Londyn 2010), a także m.in. w "Gazecie Wyborczej", "Odrze", "Kresach", "Opcjach", "Tyglu Kultury", "Red.zie", "Frazie", "Portrecie", "Wyspie", "Wakacie" i "Cegle". Mieszka i pracuje w Łodzi.

(p)

Kleszcz w Artpubie

Zachęcam do lektury stałej rubryki Artpubu, w której tym razem ja - opowiadam o swoich 3 ulubionych wierszach.

Link: http://artpubkultura.blogspot.com/2011/09/3-ulubione-dziea-krzysztof-kleszcz.html

(k)

R.E.M. zakończyło działalność

Autor: Krzysztof Kleszcz

Dzięki "Losing My Religion" stali się zespołem nr 1 amerykańskiej alternatywy. To był niezwykły teledysk - z rozlanym mlekiem, dziwnym autystycznym tańcem Stipe'a, grzebaniem w ranie, zdejmowaniem peruki. Bez wątpienia najlepszy song o rozstaniu, o tym, że "you are not me"...
Oprócz wspomnianego przeboju, najbardziej utkwiły mi w pamięci: depresyjne "Low", piękny smutek "I'll Take The Rain" i "Drive" ze swoim "Hey kids, rock and roll. Nobody tells you where to go, baby."...

Jeszcze nie do końca osłuchałem ich ostatnią płytę "Collapse into Now": gdy usłyszałem "Oh My Heart" - pomyślałem, że muszą sobie zrobić EKG, przy "UBerlin", że piękniejszej piosenki już nie napiszą. No i wykrakałem.

Na pewno pożongluję dziś płytami, które mam: "Out of Time", "Automatic for the People", "Reveal", "Murmur", "Around The Sun", "New Adventures in Hi-Fi", "Monster"... Michael Stipe - nadwrażliwiec, rozwiązał wczoraj jeden z najważniejszych zespołów w historii rocka.
Dobrze, że piosenki wciąż działają. Nawet mocniej, choćby ta puenta: "But that was just a dream / That was just a dream."




"Losing My Religion"

Life is bigger
It's bigger than you
And you are not me
The lengths that I will go to
The distance in your eyes
Oh no I've said too much
I set it up

That's me in the corner
That's me in the spotlight
Losing my religion

Trying to keep up with you
And I don't know if I can do it
Oh no I've said too much
I haven't said enough
I thought that I heard you laughing
I thought that I heard you sing
I think I thought I saw you try

Every whisper
Of every waking hour I'm
Choosing my confessions
Trying to keep an eye on you
Like a hurt lost and blinded fool
Oh no I've said too much
I set it up

Consider this
The hint of the century
Consider this
The slip that brought me
To my knees failed
What if all these fantasies
Come flailing around
Now I've said too much
I thought that I heard you laughing
I thought that I heard you sing
I think I thought I saw you try

But that was just a dream
That was just a dream

Zaproszenie "Arterie", Melecki, Krawiec, Agnellus - raz jeszcze...

(p)