Autor: Piotr Gajda
9 listopada (poniedziałek) o godzinie 19.00 w sali kina „Włókniarz” w Tomaszowie Mazowieckim odbędzie się przedstawienie teatralne pt. „Gry (w) Pana Cogito” w wykonaniu aktorów Teatru „Chorea” z Łodzi. Spektakl zostanie zrealizowany w ramach „Teatru Polska” - nowatorskiego projektu Instytutu Teatralnego w Warszawie realizowanego ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. W ramach projektu Teatr Polska wybrane teatry z całego kraju prezentują swoje spektakle w objazdach pomiędzy wrześniem a grudniem 2009. Założeniem projektu jest dotarcie do środowisk pozbawionych kontaktu z twórczością teatralną oraz zaktywizowanie teatrów do działalności wykraczającej poza własne miasto i konkretny budynek teatralny. Projekt ma również otworzyć możliwości współpracy między teatrami a ośrodkami kultury i ułatwić poznanie nowych miejsc i przestrzeni, w których można wystawić przedstawienie teatralne. „Gry (w) Pana Cogito” to rozpisanie myśli poety na przestrzeń sceny. Pozorna dekonstrukcja służy do wydobycia i zdefiniowania znaczeń różnych fragmentów tekstów Zbigniewa Herberta wybranych przez aktorów. Słowo poety i związki między słowami są “na nowo” tworzone na scenie poprzez wpisywanie je w ruch aktora, gest, dźwięk i graną na żywo muzykę na zasadzie opozycji i tworzenia napięć miedzy nimi. Widzowie wprowadzeni są w problematykę przedstawienia fragmentami Dociekań filozoficznych L. Wittgensteina, dotyczącymi jego rozważań nad definicją gry. Spektakl składa się z 17 scen, z których każda traktowana jest jako osobna „gra”. Ściśle ustalone reguły (zmieniające się w kolejnych sekwencjach) wynikają przeważnie z treści i charakteru wykorzystanych utworów.
wybrane recenzje ze spektaklu:
"Wreszcie ktoś wystawił Herberta bez białych bluzek i charakterystycznego dla recytacji rozmarzenia w oku i smętnego patrzenia w dal (…) co gra, to kopalnia odniesień - płytszych, głębszych, absurdalnych, metafizycznych, zabawnych. Ale za każdym razem wartych drążenia i wciągających". „Grę ostatnią – grę o wszystko” trudno będzie zapomnieć. Podczas tej końcowej sceny rzeczywistość na zewnątrz jakby przestała istnieć, a banalne pytania o drogowskazy i wartości zaczęły pulsować nowym rytmem. Misja spełniona – Herbert odbrązowiony.
„Herbert Chorei”, Paulina Ilska
"Chorea w zgodzie ze swoim artystycznym credo może w uzasadniony sposób połączyć słowo, choreografię i muzykę, a poezję Herberta uwolnić od fatum nabożnej recytacji mistrza. Literatura wprowadzona w zupełnie nowy i zaskakujący kontekst wybrzmiewa od nowa, od nowa daje się składać"
"Pograli w klasy słowami Herberta" Monika Wasilewska, Gazeta Wyborcza - Łódź nr 266
"Wypracowana technika, dynamiczne akcje, niebanalna choreografia oraz harmonijne, transowe pieśni chóralne, a w tle muzyka grana na żywo, ukazują wszechstronność aktorów, reżysera i choreografów (…) Tomasz Rodowicz pokazał (…) nowe działania aktorskie, spektakl innowacyjny, teatr poszukujący ciekawych rozwiązań dla wymagającej publiczności"
„Oko Dionizosa” (Biuletyn XVII Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego DIONIZJE, Ciechanów 2009)
Niestety, bezpłatnych wejściówek już nie ma, ale być może niektórzy ich posiadacze nie dotrą na spektakl i znajdzie się jeszcze kilka wolnych miejsc…
