„Nas, poetów, nęka mania głoszenia prawdy; usiłujemy oddać drobiazgowo wszystko to, co nas uderza. „Za dużo tu samego autora!” Oto właśnie pochwała, jaką zwykle ściąga na siebie nasz drobiazgowość. Zaufanie do uczciwości naszych relacji o tym, co tylko nam dane było widzieć, kształtuje się w oparciu o pełne zachwytu niedowierzanie, jakie budzi nasza rzetelność wobec zjawisk codziennych i widzialnych. Jednakowoż poeta nie żąda żadnego podziwu; on chce, aby mu tylko wierzono. Wszystko, czemu nie dano wiary, jest tylko zwykłą ozdobą.”
Jean Cocteau, „Opium” (przekład Romualda i Andrzej Nowakowie). Wydawnictwo Literackie 1990.
Jean Cocteau, „Opium” (przekład Romualda i Andrzej Nowakowie). Wydawnictwo Literackie 1990.
(p)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz